wjednica zhromadneho jědojteho nuzoweho centruma (GGIZ) wjacorych krajow nuznje wot toho wotradźa, w akutnych situacijach čas z kumštnej inteligencu a swójskej internetnej rešeršu brojić. «Nam přiběrajcy napadnje, zo so nětko sylnišo na KI sadźa, hdyž so něšto stanje, samo hdyž dźe wo dźěći», praji Dagmar Prasa.
«Hdyž dźěćo něšto póžěra, potom so najprjedy raz KI prašeja, hač je zajědojćenje móžne – to słyšimy přeco zaso a před tym chcemy warnować», tak humantokologowka dale. Tež KI ma jenož znajomosće k dispoziciji, kotrež w interneće dawa.
«Su zelene hrowje jědojte?»
Z tutych móže KI tež njeprawe podaće wotwodźeć. «To rěka někak časćišo, zo su zelene hrowje jědojte, abo informacije so prawje nječitaja, abo wopačne konkluzije z toho sćehnjene», Prasa. Tež samostatnje w syći za podaćemi pytać, móže w nuzowym padźe drohotny čas płaćić. «To sej někotryžkuli najprjedy raz štwórć hodźiny w interneće wuskušuje.»
Tež hdyž je połoženje njejasne, poruča Praza, direktnje jědowy nuzowy telefonat zazwonić, jeli so něšto stanje. «We wjetšinje padow so derje wuchadźa, móže wšak tež něšto chutne być, potom zhubiš přez Googeln čas. Móžemy rozsudźić, hač dyrbi so hnydom něšto činić.»
