Noch njeje so hribowa sezona w Sakskej rozmachała. To rozprawjeja poradźowarjo za hrib ze wšelakich dźělow swobodneho stata. «Hač donětka je nazyma přesłapjaca», rjekny wěcywustojny wokrjesa Lipsk, Edgar Fenzlein. Tuchwilu njedawa w jeho kónčinje scyła žane hriby zběrać - hačrunjež je so poprawom dosć dešćowało.
Wobkedźbowanje wobkrući tež Peter Welt wot přećelow hribow Kamjenica. Wudobytk hribow je wokomiknje «jara, jara snarny». W juliju běchu wulki stork, kaž na prawakach. Ale w oktobru wupada dotal «nic runjewon róžojte». W Rudnych horinach tomu je połoženje trochu lěpše, rozprawješe wěcywustojny Nabu Sakska, Wolfgang Friese. Zběraćelow bychu tam někotre prawaki a maronowe rołki namakali.
Pola mało hribow je za poradźowarjow hribow tež mjenje naprašowanjow. Normalnje budźe hribar Siegfried Holstein w Budyskim wokrjesu w tutym počasu za 20 do 30 wuradźowanjow wob tydźeń trěbny, nětko je to snano wob tydźeń.
Nadźiju na pózdnju nazymu
hišće nochcedźa hribowi poradźowarjo sezonu wotpisać. «Snano je w pózdnjej nazymje wjace hribow», praji Peter Welt. Typiske družiny za tutón čas su na přikład fijałkojty rjelpalcowy ryćerkubl, šěra kapsla, hallimasch abo wutwarkowc.
Wosebity hrib přinjesechu zběraćeljo w minjenych tydźenjach wjacore razy k njemu, kaž Holsteinska powědaše. Tutón pochadźa ze Sewjerneje Ameriki a pomjenuje so jako «Wopačna čerwjena kapa». Zběraćeljo bychu jón na mjezy mjez Braniborskej a Sakskej namakali.
Najskerje je hrib před někotrymi lětami přez transporty drjewa do Němskeje přišoł a je so najprjedy w sewjernej Němskej rozšěrił, rjekny Fenzlein. Radźićeljo wotradźa wot jědźe hriba. Wón njeje drje jědojty, smějkota pak skerje kisane.
Copyright 2025, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować
